Хлорҳои диоксид (ClO₂) як моддаест, ки барои таҳияи формулаи ковалентӣ маълумоти зиёд дорад. Ин модда дар табиат, асосан дар шакли газ, вомехӯрад ва бо дастури кимиёвӣ дар саноат истифода мешавад. Формулаи ковалентии хлорҳои диоксид бо таркиб ва сохтори модда вобастагии амиқ дорад.
Хлорҳои диоксид як оксид мебошад ва хосиятҳои кимиёвии он онро барои истифода дар гуногун соҳаҳо, ба монанди технологияи оби ошомиданӣ, тозакунӣ ва муҳофизат дар равандҳои саноатӣ, муфид мекунад. Ин модда як оксидкунандаги қавӣ буда, метавонад бо бактерияҳо, вирусҳо ва дигар организмҳои патоген ихтилоф кунад. Аз ин рӯ, истифодаи он дар системҳои оби ошомиданӣ густариш ёфтааст.
Вале, бо вуҷуди фоиданокии хлорҳои диоксид, эҳтиёти махсус зарур аст. Ҳар гуна шакл, аз ҷумла гази ин модда, метавонад хатарнок бошад, агар он бо муқаррароти техникии дуруст коркард на шавад. Устувор будани молекулаи он дар умум ва такрор кардани реаксияҳои кимиёвии он эҳтиёткориро дар равандҳои кимиёвии саноатӣ тақозо мекунад.
Дар ниҳоят, хлорҳои диоксид моддаи кимиёвии муҳим бо формулаи ковалентии ClO₂ мебошад, ки дар саноат ва технологияи оби ошомиданӣ истифода мешавад. Он хосиятҳои аҷиб дорад, ки онро ба моддаи муассир дар мубориза бо патогенҳо табдил медиҳад, вале дар ҳама вақт бояд эҳтиёт ва эҳтиёткориро шуур кард.