Wat zijn de categorieën waterbehandelingsmiddelen?

Waterbehandelingsmiddelen zijn chemicaliën die tijdens de waterbehandeling worden toegevoegd om de meeste schadelijke stoffen uit het water te verwijderen (zoals corrosieve stoffen, metaalionen, vuil en micro-organismen, enz.) en om civiel of industrieel water te verkrijgen dat aan de vereisten voldoet. Waterbehandelingsmiddelen zijn een belangrijke categorie van fijne chemische producten en hebben een sterke specificiteit. Verschillende waterbehandelingsmiddelen zijn vereist voor verschillende doeleinden en behandelingsobjecten.

Invoering:

Waterbehandelingsmiddel is een algemene term voor chemische middelen die worden gebruikt voor waterbehandeling, die veel worden gebruikt in industriële sectoren zoals petroleum, chemische industrie, metallurgie, transport, lichte industrie en textiel. Waterbehandelingsmiddelen omvatten corrosie-inhibitoren, kalkremmers, bactericiden, flocculanten, zuiveraars, reinigingsmiddelen, pre-filming agents, etc. In praktische toepassingen worden waterbehandelingsmiddelen met samengestelde formules vaak gebruikt, of worden verschillende waterbehandelingsmiddelen in combinatie gebruikt. Daarom is het noodzakelijk om aandacht te besteden aan het antagonisme tussen de componenten als gevolg van onjuiste samenstelling, waardoor het effect wordt verminderd of verloren gaat, en om het synergetische effect (het synergetische effect dat ontstaat wanneer verschillende middelen naast elkaar bestaan) volledig te benutten om het effect te vergroten. Bovendien zijn de meeste waterbehandelingssystemen open systemen met een bepaalde hoeveelheid emissies. Bij het gebruik ervan moet rekening worden gehouden met de impact van verschillende waterbehandelingsmiddelen op het milieu. Veelgebruikte waterbehandelingsmiddelen zijn onder meer: ​​vlokmiddelen, ijzersulfaatheptahydraat, polyijzerzouten, calciumhydroxide, ijzerchloridehexahydraat, bacterie- en algendodende middelen, chloordioxide, kalkaanslagremmers en corrosie-inhibitoren, polyacrylamide (kationisch, anionisch, niet-ionisch), polyaluminiumchloride, polyaluminiumijzerchloride, ijzersulfaat, enz.

 

Corrosie-inhibitoren
Een klasse chemicaliën die corrosie van metalen materialen of apparatuur door water kunnen voorkomen of vertragen nadat ze in de juiste concentraties en vormen aan water zijn toegevoegd. Ze hebben de kenmerken van een goed effect, lage dosering en eenvoudig gebruik. Er zijn veel soorten en variëteiten corrosie-inhibitoren. Afhankelijk van het type van hun verbindingen kunnen ze worden onderverdeeld in anorganische corrosie-inhibitoren en organische corrosie-inhibitoren. Afhankelijk van of de reactie die ze remmen een anodische reactie, een kathodische reactie of beide is, kunnen ze worden onderverdeeld in anodische corrosie-inhibitoren, kathodische corrosie-inhibitoren of gemengde corrosie-inhibitoren. Corrosie-inhibitoren kunnen ook worden onderverdeeld in passiveringsfilmtype, neerslagfilmtype en adsorptiefilmtype volgens het mechanisme van het vormen van een beschermende film op het metaaloppervlak. Veelgebruikte passiveringsfilmtype corrosie-inhibitoren in waterbehandeling omvatten chromaten, nitrieten, molybdaten, enz.; veelgebruikte neerslagfilmtype corrosie-inhibitoren omvatten polyfosfaten, zinkzouten, enz.; veelgebruikte adsorptiefilmtype corrosie-inhibitoren omvatten organische aminen, enz.
Dispergeermiddel
Het eerste dispergeermiddel voor het remmen van kalkaanslag was polyacrylzuur (natrium). Dit middel heeft een goede remmende werking op calciumcarbonaataanslag, maar een extreem laag remmend effect op de afzetting van calciumfosfaat.

 

HEBEI FIZA TECHNOLOGIE CO., LTD

De kern is R&D, de nadruk ligt op productie, integriteit is kwaliteit, het doel is om de eerste in China te zijn en de top 10 in de wereld